۱۳۹۶ بهمن ۱۰, سه‌شنبه

کارتزیانیسم (۳)

  
 پروفسور دکتر مانفرد اشتارکه
برگردان
شین میم شین

۲۹


·      اگرچه دکارت به لامکانی (بی مکانی) روح باور دارد، با این حال محل اقامت روح را مرکز مغز تعیین می کند، که از آنجا بکمک «ارواح حیاتی» موجود در کانال های عصبی به داد و ستد تکانه ها با جسم می پردازد.

۳۰
·      تاریخ کارتزیانیسم را می توان، قبل از همه، در عرصه های فلسفه، تئولوژی و علوم طبیعی دنبال کرد.

۳۱
·      آموزش جدید کارتزیانیسم، مارش پیروزمندش را به نمایندگی افراد زیر در سال ۱۶۴۰   در هلند آغاز می کند:

الف
·      رگیوس (۱۵۹۸ ـ ۱۶۷۹) راه را به روی گروهی از فیزیولوگ های کارتزیانیستی ـ ماتریالیستی باز می کند، راهی که در گذر از لامتری به کابانیس می رسد.

ب
·      کلاوبرگ و بالتازار بکر  که در اثر اصلی اش تحت عنوان «جهان جادو»  به مبارزه بر ضد اعتقاد به شیطان و جنون عجوزه ها (زنان جادوگر) بر می خیزد و از موضع کارتزیانیستی به تفسیر طبیعی انجیل اقدام می کند.

پ
·      در فرانسه روها مؤلف کتاب «فیزیک» (۱۶۷۱ میلادی) که کتاب درسی مکانیک کارتزیانیستی در قرن هجدهم میلادی محسوب می شده، انجمن دکارت  را بنیانگذاری می کند و با سخنرانی ها و نمایشات فیزیکی به تبلیغ کارتزیانیسم می پردازد.

ت
·      شاگرد او بنام رگی از اواسط سال های ۱۶۶۰ به طرز موفقیت آمیزی به تبلیغ ایده های کارتزیانیستی در جنوب فرانسه اقدام می کند.

ث
·      کارتزیانیسم به دستور یزوئیت ها در دهه ۷۰ سال  ۱۶۷۰ در فرانسه ممنوع اعلام می شود، ولی با این حال در سال ۱۷۰۰ میلادی در علوم طبیعی بطور کلی نفوذ می کند.

ج
·      کارتزیانیسم با سخنان فونته نل در باره «تعدد جهان ها» محبوبیت عظیمی کسب می کند.

·      فونته نل، سالار و سردمدار روشنگری فرانسه، آکادمی علوم پاریس را به مرکز علوم طبیعی کارتزیانیستی تبدیل می کند.

ح
·      آموزش دکارت میان تئولوگ های یانزنیستی دیر «پورت رویال»  اشاعه می یابد:
·      نمایندگان نامدار آن بنام های آرنا (۱۶۱۲ ـ ۱۶۹۴)   و نیکول (۱۶۲۵ ـ ۱۶۹۵)  در کتابی تحت عنوان «منطق و یا هنر تفکر» به توضیح متد کارتزیانیستی می پردازند.

خ
·      در میان اعضای اوراتوریوم (همبود کاتولیکی) که بوسیله یکی از دوستان دکارت بنام کاردینال برول   بنیانگذاری شده بود، آموزش جدید طرفداران زیادی پیدا می کند که افراد زیر از ان جمله اند:

۱
·      گی بیو

۲
·      مالبرانش (۱۶۳۸ ـ ۱۷۱۵)

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر