جمعبندی از
میم
حجری
۱
سهراب سپهری
قشنگ یعنی چه؟
قشنگ
یعنی
تعبیر عاشقانه ی اشکال (شکل
ها، فرم ها، صور)
و
عشق،
تنها، عشق
مرا
به وسعت اندوه زندگی ها برد.
مرا
رساند به امکان یک پرنده شدن.
*****
خوشا به حال گیاهان
که
عاشق نور
اند
و
دست منبسط نور
روی شانه ی آنها ست.
نه،
وصل ممکن نیست.
همیشه فاصله ای هست
و
عشق،
سفر به روشنی اهتزاز خلوت اشیا ست
و
عشق،
صدای فاصله ها ست،
صدای فاصله هایی که غرق ابهام
اند.
نه،
صدای فاصله هایی که مثل نقره تمیز
اند
و
با شنیدن یک هیچ، می شوند، کدر.
همیشه،
عاشق، تنها ست
و
دست عاشق
در دست ترد (تر و تازه) ثانیه ها
ست.
*****
همیشه
با
نفس تازه
راه باید رفت.
*****
سفر
مرا
به زمین های استوایی برد
و
زیر سایه ی آن «بانیان» سبز
تنومند.
بانیان
روستایی از توابع شهرستان فسا در
استان فارس
چه خوب، یادم هست،
عبارتی،
که
به ییلاق ذهن وارد شد:
«وسیع باش
و
تنها
و
سر به زیر
و
سخت!»
من
از
مصاحبت آفتاب
می آیم.
کجا ست، سایه؟
ادامه دارد.
بانیان
پاسخحذفاینجا احتمالا اسم درختی است.