۱۳۹۵ مرداد ۱۵, جمعه

سیری در شعر «ای مرز پر گهر» از فروغ فرخزاد (4)


ای مرز پر گهر
فروغ فرخزاد
(1313 ـ 1345)
(1934 ـ 1966)
ویرایش و تحلیل از
 شین میم شین


·        من می توانم از فردا
·        با اعتماد کامل
·        خود را برای ششصد و هفتاد و هشت  دوره به یک دستگاه مسند مخمل پوش
·        در مجلس تجمع و تأمین آتیه
·        یا مجلس سپاس و ثنا، میهمان کنم

·        زیرا که من تمام مندرجات مجله ی «هنر و دانش  و
·        تملق و کرنش» را می خوانم
·        و شیوه ی «درست نوشتن» را می دانم

·        من در میان توده ی سازنده ای قدم به عرصه ی هستی نهاده ام
·        که گرچه نان ندارد، اما به جای آن
·        میدان دید باز و وسیعی دارد،
·        که مرزهای فعلی جغرافیایی اش
·        از جانب شمال، به میدان پر طراوت و سبز تیر
·        و از جنوب، به میدان باستانی اعدام
·        و در مناطق پر ازدحام، به میدان توپخانه رسیده است


·        و در پناه آسمان درخشان و امن و امنیتش
·        از صبح تا غروب، ششصد و هفتاد و هشت  قوی قوی هیکل گچی
·        به اتفاق ششصد و هفتاد و هشت  فرشته، آنهم فرشته ی از خاک و گل سرشته  
·        به تبلیغ طرح های سکون و سکوت مشغول اند


·        فاتح شدم،  بله فاتح شدم
·        پس زنده باد 678، صادره از بخش 5، ساکن تهران
·        که در پناه پشتکار و اراده
·        به آنچنان مقام رفیعی رسیده است، که در چارچوب پنجره ای
·        در ارتفاع ششصد و هفتاد و هشت  متری سطح زمین
·        قرار گرفته ست
·        و افتخار این را دارد
·        که می تواند از همان دریچه - نه از راه پلکان –
·        خود را
·        دیوانه وار به دامان مهربان مام وطن سرنگون کند

·        و آخرین وصیتش این است
·        که در ازای ششصد و هفتاد و هشت  سکه، حضرت استاد آبراهام صهبا
·        مرثیه ای به قافیه کشک در رثای حیاتش رقم زند

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر