شعری از مجید نفیسی (21)

ناخُنگیران

به یاد 

خانم جان

(۲٨ مه ۱۹۹۹)  

·        ناخن هایم را می گیرم

·        خُرده های آن را

·        در پاشنه ی در می ریزم

·        و از خانه بیرون می زنم.

·        در بازگشت

·        بیست سرو جوان

·        در آستانه ی در رُسته اند

·        و مادر بزرگ با گیسوی حنایی

·        و همان خال سیاه بر پیشانی

·        به کنار پنجره می آید

·        و لبخند زنان به من می گوید:

·        «نگفتم خُرده ناخن هایت سبز می شوند

·        و راهِ خانه را بر دجال می بندند؟»

·        آیا امروز

·        روزِ ناخنگیران است

·        یا صورِ اسرافیل؟

·        تبعدیان به زادگاه خود بازگشته اند

·        مردگان به زندگان پیوسته اند

·        و پسری که می گذاشت، مادر بزرگ

·        ناخن هایش را بگیرد

·        به بهشتِ سرسبز خود بازگشته است.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری