شعری از مجید نفیسی (2)

پنج پاره ی یک میلاد

سرچشمه:

اخبار امروز

پاره ی یکم

ادامه

·        به ایران که زنگ زدم 

·        مادر گفت:

·        «عاقبت پدر شدی.»  

·        ولی صدای پدر را که شنیدم

·        گریه امانم نداد.

·        پدر!

·        این چه باری است که از دوش تو

·        بر شانه های خسته ی من نهاده می شود؟

·        سی و شش سال یاغی بودم

·        و اینک باید نقشِ میرغضب را بازی کنم

·        بگویم که این خوب است آن بد

·        این حق است آن باطل

·        این خدا ست، آن شیطان

·        این نظم است، آن طغیان.

·        آزاد جان!

·        آیا می خواهی از من

·        دستاربند و زندانبان بسازی،

·        دستِ مرا رو کنی

·        و بگویی که بازی تمام شده است؟

·        نه!

·        من با تو خواهم آمد

·        و با چشمان تو خواهم کاوید

·        تا در تمامِ «باید»های جهان

·        «اما» یی بیابم.

·        من همراه با تو

·        در پسِ تلی از شیشه های خالی شیر

·        پوشک ها و پیشبند های کثیف

·        و رخت هایی که هر ساعت،  تنگتر می شوند

·        سنگر می گیرم

·        و اعلام می کنم

·        که ای بسا پدر که با پسر ماند

·        ای بسا پدر که بر پسر شورید.

·        من نیز باید این جهان را

·        از نو جستجو کنم

·        گَرد آن را بگیرم

·        چرک آن را بشویم

·        و در سرچشمه اش شستشو کنم.

·        تو در اندیشه ی پدر مباش

·        و من در اندیشه ی پسر نخواهم بود

·        دوست من!

·        دل های ما کافی است.

·         

·        اکنون وقتِ شیر تو ست.

·        در یخچال را باز می کنم

·        شیشه ی شیر را بر می دارم

·        در آبگرم می گذارم

·        پیش بند سفید را

·        بر گردنت می آویزم

·        و قطره های شیرِ تازه را

·        بر لثه های بهم فشرده ات می دوانم.

·        آزاد من!

·        همزاد من!

·        نازُک من!

·         نازَک من!

·        بگذار زندگی و مرگ

·        در لب های ما

·        لبخندی بگیرند.

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری