شعری از مجید نفیسی (20)

وَرجه کُنان زیر باران

(4 ژانویه 2016)  

·        برای خواندنِ شعری تَر

·        باید دهانی باز داشت

·        تا باران بر واژه هایت ببارد

·        و تو صدای خواهرت را بشنوی

·        که در کودکی ات زیر باران

·        ورجه کنان از پس تو می آمد

·        «بارون! بارونه!» ی ویگن را

·        نم نم می خواند

·        و گل های خوشبو

·        از دهانش فرو می ریخت.

·        نسرین است، او

·        نسترن است، او

·        نهال است، او

·        یاسمن است، او.

·        دخترانش، دانه دانه

·        از راه می رسند

·        به گیسوان خود، گل می آویزند

·        و همراه با مادر شان زیر باران

·        ترانه های تر می خوانند.  

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری