شعری از محمد زهری (30)

چند شعر دیگر

با سپاس از

مسعود

10

ندیم

یعنی همنشین

حریف شراب خواری

شیرمایه

یعنی مایه پنیر

·        آن سایهٔ سیاهی بالا،

·        ما را که شیر مایهٔ صد کولاک،

·        در هفت دریا،

·        بودیم،

·        و هفت اقلیم را،

·        با گردشِ قلمی

·        می گرداندیم،

·        مردِ ندیم پیشهٔ تسلیم

·        - راضی به هر چه هست رضایش -

·        کرد،

·        تا فتح نامه های دروغین را،

·        با خطّ نسخ، یا نستعلیق،

·        با نثرِ مُرسل، یا مصنوع،

·        بر رویِ چرم آهو، یا کوه،

·        بنویسیم.

11

کسوف

یعنی خورشید گرفتگی

·        دل تو خالیِ خالی است

·        تو را به مهمانی خواندند:

·        که دستِ پوچت، دستاویزی می جست

·        تا

·        پر از غنیمتِ یغما گردد.

·        تمام آینه ها در سراسر تالار

·        تو را دیدند

·        که شرم در تو شروعِ کسوفِ کامل بود.

·        مرا نخواندند

·        مرا نخواندند

·        که من دلی پُرِ پُر دارم.

12

·        لاله عبّاسی خفت

·        گل نیلوفر برخاست

      

·        از سر شب

·        آبِ ساعت ها بگذشت،

·        صبح آمد.

13

·        واژه ها متّهم اند

·        که آمیزهٔ یک توطئهٔ جمعی

·        طرحِ تجهیزِ عبارت را می چیدند

·        که هدف، در آن، پیروزیِ معنایی بود.

ادامه دارد.

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری