قرآن کریم از دیدی دیگر (43)

ویرایش و تحلیل از

فریدون ابراهیمی

 سوره بقره

آیه (٨٤) 

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ  

و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون هم را نريزيد

 و يكديگر را از سرزمين خود، بيرون نكنيد.

 سپس شما اقرار كرديد (و بر اين پيمان) گواه بوديد.  

·        خدای اسلام در این آیه نیز از بشریت قول «مردانه» می گیرد و بطور خستگی ناپذیر پیمان کذائی را به رخ آنها می کشد.

·        سؤال این است که چرا و به چه دلیل؟

·        چرا باید خدای انتزاعی و واهی با بشریت مشخص و واقعی میثاق و عهد و پیمان ببندد و بطور مستمر به رخش بکشد و وفای به عهد بطلبد؟

1

و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم

روز میثاق

 روز ازل که ارواح به ربوبیت حق اقرار می کنند.

سوره اعراف

  آیه 17

  الست بربکم؟

 قالوا: بلی

 آیا پروردگار شما نیستم؟

 گفتند:

 چرا، هستی.

·        در قرآن کریم، دگم (جزم) دیگری تحت عنوان روز میثاق وجود دارد که این آیات در پیوند معنوی با آن دگم قرار دارند:

·         در این روز کذائی الست از ارواح بشری در پرسش و پاسخی، میثاق گرفته شده است:

·        خدا پرسیده که آیا الهیت او را برسمیت می شناسند؟

·        ارواح بشری نیز جواب مثبت داده اند. 

·        ولی ظاهرا خدا فقط به این سؤال و جواب مختصر و موجز اکتفا نکرده است:

2

و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم

·        از همین مقوله میثاق (عهد و پیمان) معلوم می شود که خدای اسلام ذاتا خدای نظام اجتماعی ـ اقتصادی برده داری است:

·        خدای اسلام از سر تا پا ارباب برده دار است و بشریت همه از دم، یعنی از شاه تا گدا، برده و رهی و وابسته بی همه چیز او هستند.

·        اسلام به نظام اجتماعی ـ اقتصادی برده داری، ازلیت می بخشد و با ازلیت بخشیدن بدان، آن را به مثابه نظام ابدی جا می زند.

·        سؤال این است که منشاء اجتماعی ـ اقتصادی مقوله میثاق کدام است؟

3

و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم

·        در مقوله میثاق همان رابطه میان برده و ارباب برده دار تبلور می یابد که در مقوله قرارداد کار میان پرولتر و ارباب بورژوا.

·        ارباب برده دار از برده قول می گیرد که وابسته بی همه چیز او باشد و ضمنا قول می دهد که مایحتاج اولیه او را، یعنی خوراک و پوشاک و مسکن و بهداشت او را در حد بخور ـ نمیر تأمین کند.

·        در ایران حتی تا همین چند دهه قبل بقایای مناسبات تولیدی برده داری وجود داشته اند:

·        دهقان فقیر از دهی، کودک خردسال خود را به خانه تاجری می آورد و به ازای چند کیلو قند و آرد و غیره اجاره اش می داد.

·        کودک صغیر که نمی توانست با تاجر میثاق ببندد.

·        این کار را دهقان فقیر به عنوان مادر و یا پدر کودک انجام می داد.

4

و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم

·        در پرتو این دیالک تیک برده ـ میثاق ـ ارباب می توان به محتوای رزاقیت خدا نیز پی برد:

·        خدا درست همان کاری را با بشریت انجام می دهد که ارباب برده دار با برده ها.

·        سلب سوبژکتیویته از آدمیان به ازای رزق مقرره توسط ارباب برده دار.

·        به زبان دیگر، آب و نان به ازای آزادی و استقلال.

·        رزاقیت خدا بدین طریق و با این ترفند به معنی بردگی بشریت است:

·        خدا رزق و روزی معینی را مقرر می دارد و در عوض بشریت را سلب آدمیت می کند و تا حد بنده و رهی تنزل می دهد.

5

و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون هم را نريزيد

 و يكديگر را از سرزمين خود، بيرون نكنيد.

 سپس شما اقرار كرديد (و بر اين پيمان) گواه بوديد.  

·        پیمانی که ارباب برده دار آسمانی و انتزاعی از بشریت می گیرد، اما بسان پیمان برده نسبت به ارباب برده دار زمینی بی حد و حصر است.

·        در یک و یا دو مورد خلاصه نمی شود.

·        در این آیه از بنی اسرائیل قول گرفته می شود که خون یکدیگر را نریزند و یکدیگر را از همبود اخراج نکنند.

·        این بدان معنی است که در روز میثاق قول های بیشماری از بشریت گرفته شده است.

·        و چون روز ازلی وجود نداشته، خدای اسلام هرچه دلش خواست بر دوش بشریت می نهد و آن را عهد ازل آنها با خود نام می دهد.

·        حریف مترجم، به سبب شوری خارق العاده آش این آیه، از افزایش مکانیکی جمله «به یاد می آورید؟»، پرهیز کرده است.

·        آخر کدام علامه ای می تواند میثاقی را به یاد آورد که روحش در عهد الست با خدا بسته است؟  

ادامه دارد.