۱۳۹۳ تیر ۱۲, پنجشنبه

خرد ـ انسان ـ تاریخ (6)


پروفسور دکتر مانفرد بور
بررسی تاریخ توسعه ی فلسفه کلاسیک بورژوائی  
برگردان شین میم شین

ت
 یوهانس بوریدان (1300 ـ 1358)
از فلاسفه، فیزیکدانان و منطقیون اسکولاستیک
از نمایندگان نومینالیسم

·        از دیگر نمایندگان نومینالیسم می توان بوریدان و البرت فون ساکسن را نام برد که به مسائل علوم طبیعی می پرداختند.

پ
·        نیکولاس فون اورسمه که مهمترین طبیعتفیلسوف قرن 14 میلادی بوده است.

ث
 مارسیلیوس فون پادوا (1275 ـ 1342) 
تئوریسین دولتی، سیاستمدار و نماینده مهم ارسطوئیسم اسکولاستیکی
نماینده مهم نومینالیسم
مؤلف کتاب «مدافع صلح»

·        ماسیلیوس فون پادوا، مؤلف «مدافع صلح» 

ج
یوهان فون ژاندون (1280 و یا 1290 ـ 1328)
فیلسوف ابن رشدیستی، فقیه، تئوریسین سیاسی، ارسطوئیست مهم فرانسه
از نمایندگان نومینالیسم

·        یوهان فون ژاندون  
47
·        تأثیرات مثبت نومینالیسم دور برد بوده اند و تا عصر جدید بورژوائی می رسند.
·        این تأثیرات دور برد نومینالیسم را می توان بویژه در گالیله و در امپیریسم (تجربه گرائی) ماتریالیستی انگلیس بوضوح شاهد بود.

48
·        به قول کلاسیک های مارکسیسم، «نومینالیسم را به مثابه عنصر اصلی می توان در ماتریالیست های انگلیس دید که بطور کلی اولین بیانگران ماتریالیسم بوده اند.»
·        («مجموعه آثار مارکس و انگلس»، جلد 2، ص 135)

49
·        تأثیرات نومینالیسم بر امپیریسم (تجربه گرائی) ماتریالیستی انگلیس، ضمنا شاخص نقطه پایانی تجلیات فلسفی ـ تاریخی مثبت آن بوده است. 

50
·        حتی در آثار هیوم و برکلی می توان انکار نومینالیستی عام را شاهد بود:
·        هیوم و برکلی انکار نومینالیستی عام را در زمینه های زیر به خدمت می گیرند:

الف
·        در استدلال بر ضد شناخت علمی 

ب
·        در استدلال بر ضد ماتریالیسم  

ت
 جورج برکلی (1685 ـ 1753)
اسقف، تئولوگ، امپیریست و فیلسوف ایرلندی ـ انگلیسی
مؤسس ایدئالیسم ذهنی

·        برای اثبات صحت ایدئالیسم ذهنی   

پ
 دیوید هیوم (1711 ـ 1776)
فیلسوف، اقتصاددان و تاریخدان
از نمایندگان برجسته روشنگری انگلیس
از اقتصاددان ما قبل اقتصاد کلاسیک
معلم کانت و از دوستان و همفکران آدام اسمیث

·        برای اثبات صحت ندانمگرائی (اگنوستیسیسم، لا ادریت)

51
·        یکسونگری تاریخا مشروط نومینالیسم، یعنی جدا کردن متافیزیکی عام از منفرد و خاص، یعنی تخریب دیالک تیک منفرد (خاص) و عام، در آثار هیوم و برکلی به مثابه حکم پایداری بر ضد پیشرفت علمی به خدمت گرفته می شود و بعد از سوی جریانات مختلف پوزیتیویسم پرورده می شود و به عصر حاضر حتی می رسد.   

پایان فصل اول
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر