سیری در جهان بینی استالین (2)

نطق استالین بمناسبت مرگ لنین

در دومین کنگره شوراهای کل اتحاد شوروی

۲۶ ژانویه سال ۱۹۲۴ (۱)

بر گرفته از:

نشر اداره نشریات دولتی، مسکو سال ۱۹۴۶، جلد اول

(شامل دو قسمت)

تحلیلی از مسعود بهبودی    

رفقا!

ما کمونیست ها مردمی از سرشت ویژه ایم.

·        استالین حتما می بیند که مخاطبین حیرت زده به دور و بر خود می نگرند، تا ببینند که منظورش از «ما» با سرشت ویژه کیانند.

·        به همین دلیل، بلافاصله به اثبات ادعای خود می پردازد:

1

ما از مصالح خاصی برش یافته ایم.

·        دلیل اینکه کمونیست های کذائی در کسوت «ما»، سرشت ویژه دارند، بزعم استالین این است که «از مصالح خاصی برش یافته اند.»

·        دلیل بدی نیست.

·        دشواری قضیه، فقط در اثبات صحت این ادعا ست.

·        ضمنا برش به چه معنی است؟

2

ما از مصالح خاصی برش یافته ایم.

·        در فرهنگ واژگان فارسی، به واژه «خوش برش» برخورد می کنیم که به معنی زیر است:

·        جامه ای که برش و دوخت آن نیک باشد.

·        حالا می شود به منظور استالین پی برد:

·        استالین و امثال او از مصالح خاصی بریده و دوخته شده اند.

·        دلیل داشتن سرشت ویژه همین است.

·        بر منکر حقایق مبرهن و بدیهیات لعنت!

·        فقط سؤال این است که منظور از «مصالح خاص» چیست؟

·        با  مفاهیم کلی، انتزاعی و سوبژکتیف می توان همه چیز گفت، بی آنکه چیزی گفته شود.

·        این جور چیزها را بعضی ها هارت و پورت می نامند و شاید هم صراحت به خرج دهند و یاوه و چرند و جفنگ بنامند.  

·        البته اگر «از شنیدن فحش و توهین و افترا مشعوف شوند» و یا از جان شیرین خود سیر شده باشند.

3

کسانی هستیم که سپاه سردار بزرگ پرولتاریا، سپاه رفیق لنین را تشکیل می دهیم.

·        این دلیل دیگر استالین است:

·        استالین و کمونیست های کذائی چون سربازان سپاه لنین اند، پس از سرشت ویژه و از مصالح خاص اند.

·        استالین ظاهرا کمترین آشنائی با عالم  مفاهیم ندارد.

·        یعنی  مفاهیم و مقولاتی که «سردار بزرگ پرولتاریا» یعنی شخص شخیص لنین صدها بار به عبث و برای در و دیوار توضیح داده، هنوز به گوشش نخورده اند.

·        و گرنه می بایستی حداقل بداند که ماهیت و یا سرشت هر چیز،  امری درونی و ضرور است و نه برونی و تصادفی.

·        ماهیت چیزی را هرگز نمی توان بر اساس وابستگی آن چیز به چیز دیگری تعیین و تعریف کرد.

·        ماهیت به تعین های درونی، ضرور و عام اطلاق می شود.

4

هیچ افتخاری بالاتر از تعلق به این سپاه نیست.

هیچ افتخاری بالاتر از داشتن نام عضویت حزبی 

که بنیادگذار و رهبر آن رفیق لنین است، نمی باشد.

·        دعاوی سوبژکتیف و سست بنیاد به همین می گویند.

·        انگار مخاطبین استالین، مشتی کودک کودکستانند که طرف بالای منبر رفته و هارت و پورت تحویل شان می دهد.

·        ضمنا جمله دوم بلحاظ دستوری و انشائی درست فرمولبندی و یا ترجمه نشده است.

·        مفهوم «داشتن نام عضویت حزبی» بی معنی است:

·        حتما منظور طرف، «عضویت در حزبی» بوده است.

·        استالین ضمنا بسان استالینیست های حاضر و غایب، هندوانه زیر بغل لنین می چپاند، تا خلایق را خام و خر کند و تحت تابعیت چشم و گوش بسته خود و امثال خود  در آورد.

·        شیوه استدلال استالین در هر صورت عوامانه و عوامفریبانه است.

·        استالین ضمنا دیالک تیک شخصیت و توده را به شکل دوئالیسم لنین و توده و در حقیقت به شکل دوئالیسم استالین و توده بسط و تعمیم می دهد و عملا و بی پروا وارونه می سازد.

·        آن سان که توده تا درجه زباله تنزل می یابد و شخصیت تا درجه نخبه و همه کاره.

·        این طز تفکر قرون وسطائی با روح مارکسیسم ـ لنینیسم در تضاد آشکار قرار دارد.   

5

·        اولا در قاموس مارکسیسم ـ لنینیسم نقش تعیین کننده از آن  توده است و نه لنین و آن و این.

·        ما در این مورد نه با تعارفات بی بنیاد، بلکه با حقیقت عینی سر و کار داریم.

·        مارکس و انگلس و لنین پرورده توده اند و خادم منافع آن اند و نه برعکس.

·        بدون جنبش انقلابی کارگری، مارکس و انگلس و لنین نه آن می شدند که شده اند و نه کاری از دست شان برمی آمد.

·        نقش تعیین کننده توده های مولد و زحمتکش در اساسی ترین دیالک تیک هر جامعه بشری و هر فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی تعیین می شود:

·        یعنی در دیالک تیک نیروهای مولده و مناسبات تولیدی 

·        چون در کانون نیروهای مولده، توده های مولد و زحمتکش قرار دارند، به همین دلیل سازندگان تاریخ توده اند و نه لنین و استالین و آن و این.

·        شخصیت ها به شرط وفاداری به توده مولد و زحمتکش می توانند خادم پیشرفت اجتماعی باشند و لاغیر.

6

·        شیوه تربیتی پنهان در این سخنان استالین، شیوه تربیتی قرون وسطائی است:

·        شیوه ای ماقبل بورژوائی است.

·        شیوه ای ارباب ـ رعیتی است.

·        استالین عملا میان شخصیت و توده رابطه واره یکطرفه وابستگی برقرار می کند.

·        استالین دیالک تیک شخصیت و توده را عملا تخریب می کند.

·        اولا آن را به شکل دوئالیسم شخصیت و توده در می آورد.

·        بعد آن را به شکل دوئالیسم همه چیز و هیچ، همه کاره و هیچکاره بسط و تعمیم می دهد:

·        لنین و در حقیقت خود استالین همه چیز و همه کاره تلقی می شود و توده های مولد و زحمتکش هیچ واره و هیچکاره.

·        این معنائی جز اعلام جهاد بر ضد دیالک تیک عینی ندارد.

·        این معنائی جز دیالک تیک ستیزی ندارد.

·        دیالک تیک ستیزی اما همیشه و همه جا به معنی خردستیزی است.

·        نمی توان دیالک تیک عینی را لگدمال کرد و در عین حال خردگرا بود.

·        آب خردگرائی و دیالک تیک ستیزی به هیچ ترفندی در جوی واحدی جریان نمی یابد.

7

همه کس را تاب تحمل مصائب و توفان های مربوط بعضویت این حزب نیست.

·        منظور استالین از این حکم عبارت از این است که پیش شرط عضویت در حزب کمونیستی کذائی نه خرد و خود اندیشی و شخصیت و خودمختاری، بلکه تحمل مشقات و مصائب متنوع است.

·        ما نه اهل خیالپردازی هستیم و نه مخیله جمع و جوری برای خیالپردازی داریم تا مفهوم انتزاعی «تاب تحمل مصائب و توفان های مربوط به عضویت این حزب» را بزور تخیل و فانتزی از اعماق ذهن فلک زده بیرون کشیم.

8

فرزندان طبقه کارگر، فرزندان نیاز و مبارزه، فرزندان حرمان های بی پایان و مساعی قهرمانانه- 

 اینها هستند آن کسانی که مقدم بر همه باید اعضای چنین حزبی باشند.

·        عجب تعریفی استالین از فرزندان طبقه کارگر دارد!

·        فرزندان طبقه کارگر در قاموس استالین مظهر نیاز و مبارزه و حرمان های بی پایان و مساعی قهرمانانه اند.

·        نه شخصیتی، نه هنری، نه فهمی و نه فراستی!

·        تا دل تان بخواهد ذلت و ریاضت!

9

 نستور ایوانوویچ ماخنو (1889 ـ 1934)

از آنارشیست های روس  

فرزندان طبقه کارگر، فرزندان نیاز و مبارزه، فرزندان حرمان های بی پایان و مساعی قهرمانانه 

اینها هستند آن کسانی که مقدم بر همه باید اعضای چنین حزبی باشند.

·        اکنون صراحت شگرفی وارد نظرات استالین می شود:

·        پیش شرط اساسی عضویت در حزب کمونیستی کذائی نه خرد و خوداندیشی و شخصیت و خودمختاری و نتیجتا ایمان و یقین خارائین به امر رهایش اجتماعی، بلکه ذلت و ریاضت و حرمان بی پایان و فداکاری است.

·        این چیزی جز آنارشیسم نیست.

·        اگر کسی تردید داشت، می تواند از ماخنو علیه الرحمه بپرسد.

·        بر اساس این معیارهای استالینی، حزب کمونیستی کذائی در بهترین حالت به آشیانه لومپن پرولتاریا بدل خواهد شد و از توان تفکر و شناخت و شعور و ایمان محروم خواهد گشت.

 پیر ژوزف پرودون (1809 ـ 1865)

اقتصاددان، جامعه شناس فرانسوی

اولین نماینده آنارشیسم

او برای محو استثمار و حکومت، حکومت مردم بر مردم را پیشنهاد می کرد.

شعار معروف او: «مالکیت یعنی سرقت!»

10

به این علت است که حزب لنینیست ها، حزب کمونیست ها 

در عین حال حزب طبقه کارگر نامیده می شود.

·        فرمولبندی را باش!

·        دلیل حزب طبقه کارگر بودن حزب لنینیست ها و یا کمونیست ها، نه ماهیت طبقاتی و جهان بینی مارکسیستی ـ لنینیستی آن، بلکه ذلت و ریاضت و حرمان و مساعی قهرمانانه فرزندان طبقه کارگر است.

·        این چیزی جز فقر فلسفی نیست که مارکس به پرودون ـ پدر آنارشیسم ـ نسبت می دهد.

·         اکنون این سؤال پیش می آید که چرا تا کنون این یاوه ها به نقد دیالک تیکی کشیده نشده اند؟

·        چون هرکس با الفبای مارکسیسم ـ لنینیسم آشنا باشد، از شنیدن این یاوه ها روانش به آشوب کشیده می شود.

ادامه دارد.