سرچشمه:
صفحه فیسبوک آشنا ملک
شب، صاعقه، نارفیقیباد، پرنده، دربدری
کابوس چنان است که در باغ زمان
هر شاخه به دست خویش دارد تبری!
توماس هوبس (1588 ـ 1679)
فیلسوف، ریاضی دان بریتانیائی و تدوینگر بزرگ «تئوری دولت» در
عصر جدید آغازین
کتاب معروف او «هیولا» نام دارد.
کابوس چنان است که در باغ زمان
هر شاخه به دست خویش دارد تبری!
توماس هوبس (1588 ـ 1679)فیلسوف، ریاضی دان بریتانیائی و تدوینگر بزرگ «تئوری دولت» در
عصر جدید آغازین
کتاب معروف او «هیولا» نام دارد.
• اول فکر کردیم که هر شاخه به دست خویش دارد، تیری!
• بعد دیدیم که هر شاخه به دست خویش، نه تیری، بل تبری دارد و به یاد توماس هوبس ـ فیلسوف انگلیسی ـ افتادیم که تز «جنگ همه بر ضد همه!» در عصر بربریت را نمایندگی می کرد.
• روز بعد متوجه شدیم که در این شعر فروتن بی ادعا و بی آلایش، علاوه بر پدیده همدگرستیزی و همنوعستیزی، از فاجعه بمراتب مهیب تری پرده بر داشته می شود:
• از فاجعه خودستیزی نظام اجتماعی ـ اقتصادی سرمایه داری!
• فاجعه ای که حکیم معاصر آلمانی ـ ورنر سپمن ـ به شرح زیر توضیح می دهد:
• واقعیات غیرقابل انکار بر تحلیل مارکس از جامعه سرمایه داری، به عنوان سیستم بحران ها و تضادهای بنیادی مهر تأیید می کوبد.
• وضع جهان پرآشوبتر و ناعادلانه تر شده و رخدادهای اجتماعی از دینامیسم مخرب و تمدن ستیز و از گرایش به خودستیزی حکایت می کنند.
• نا امنی و سردرگمی مشخصه های بارز توسعه اجتماعی ئی اند که مجری مطیع فرامین انباشت سرمایه و غلام حلقه بگوش اجبار اقتصادی گردش سرمایه است.
• تحولات تکنولوژیکی و اقتصادی انسان ها را تحت فشار کمرشکن قرار می دهند و آنها را به تطبیق خود با شرایط جدید مجبور می سازند.
• از فاجعه خودستیزی نظام اجتماعی ـ اقتصادی سرمایه داری!
• فاجعه ای که حکیم معاصر آلمانی ـ ورنر سپمن ـ به شرح زیر توضیح می دهد:
• واقعیات غیرقابل انکار بر تحلیل مارکس از جامعه سرمایه داری، به عنوان سیستم بحران ها و تضادهای بنیادی مهر تأیید می کوبد.
• وضع جهان پرآشوبتر و ناعادلانه تر شده و رخدادهای اجتماعی از دینامیسم مخرب و تمدن ستیز و از گرایش به خودستیزی حکایت می کنند.
• نا امنی و سردرگمی مشخصه های بارز توسعه اجتماعی ئی اند که مجری مطیع فرامین انباشت سرمایه و غلام حلقه بگوش اجبار اقتصادی گردش سرمایه است.
• تحولات تکنولوژیکی و اقتصادی انسان ها را تحت فشار کمرشکن قرار می دهند و آنها را به تطبیق خود با شرایط جدید مجبور می سازند.
بدینطریق دورنمای زندگی گروه های بیشماری از مردم زیر علامت سؤال قرار می گیرد.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر